Xterra Malta Cross Triathlon, March 29, 2015

Xterra Malta, 29 maart 2015

Exact twee uur voor de wedstrijd trok de met donkere wolken bezaaide lucht open en verscheen een helderblauwe mediterrane lucht met een stralende zon. De start van de wedstrijd was op het strand voor het hotel, de transitiezone op de parkeerplaats voor het hotel. Na het ontbijt om 7.00 uur was er geen reden om te haasten. Bij het ontbijt nog kort gesproken met Maud Golsteyn en Lars van der Eerden die ontspannen de wedstrijd ingingen. De fiets om 8.00 in de rekken gezet, spullen erbij en nog even de eerste kilometer van het loopparcours verkend. Eens kijken hoe het er bij lag na (weer) een nacht regen. Dat bleek beter dan verwacht: wel modderig, maar niet onoverkomelijk. Terug naar het hotel voor een laatste kop thee, zonnebrand en de zwembril met donkere glazen. Daarna naar buiten, de wetsuit aan en op naar het strand, waar vrijwel alle atleten al stonden te wachten.

De zwemstart was voorzien om 9.30, maar werd uitgesteld door problemen met een van de boeien: daarvan was het touw bij het verplaatsen in de motor van de jetski gekomen, waarna boei, jetski en bemanning met grote vaart richting de klif en rotsen werden gedreven. Uiteindelijk goed gekomen met jetski en bemanning, niet met de boei, die tussen de rotsen verdween. Dat leidde tot een aanpassing van het zwemparcours: van een rechthoek naar een driehoek. En naar later bleek ook een kortere afstand: 1,2 km in plaats van 1,5 km. Rond 9.50 werd het startschot gegeven en worstelden we ons door de stevige branding, waarbij ik goed op koers lag in een rechte lijn naar de eerste en enige boei. Het zwemmen ging moeizaam door een stevige golfslag, maar ik kwam vooruit en bereikte na 9.30 minuten het strand weer, waarna we ongeveer 100 meter over het strand moesten rennen voor de tweede ronde. Die ging al wel wat minder, maar nog steeds voldoende om een paar andere atleten in te halen. Bij het strand aangekomen bleek ik zij-aan-zij gezwommen te hebben met Maud en samen renden we de trap op naar de transitiezone. Daar stond Ritse ook klaar voor aanmoedigingen en opnamen met z’n GoPro (het filmpje volgt nog).

Het fietsen begon met een relatief makkelijk stuk over gravelachtige paden, die na 1 kilometer overgingen in (erg) rotsige single tracks, waar je overheen stuiterde. Ik had al snel de aansluiting bij een groepje van vier, dat ik goed wist te volgen. En waar ik de kunst afkeek van de eerste en enige echte pittige afdaling. Daarna een stuk naar beneden, vlak en stijl omhoog. Het ging goed en ik voelde me goed in vorm. Lekker doorrijden, maar niet in het rood. Dat was eigenlijk de beide ronden zo. Ook bleef ik goed geconcentreerd, op een klein stukje single track door een bos na, dat ik niet van tevoren had verkend. Gaandeweg het fietsparcours durfde ik meer over de stenen en rotsen heen te stuiteren. In het begin was ik toch wat beducht geweest voor lekrijden, maar daar trok ik me steeds minder van aan. En gelukkig heb ik niet lek gereden. Kort voor het einde van het parcours werd ik nog ingehaald door een atleet met een startnummer dat dicht bij het mijne lag.

Het lopen ging vervolgens als een speer. Het was hele stukken klimmen en klauteren, wegglijdend op modderige steile stukken, maar ik was niet de enige die ploeterde. Vaak verbroederen die stukken juist. Zoals nu ook met de Engelsman die een concurrent leek (afgaande op zijn startnummer, dat dicht bij het mijne lag), maar na 2 kilometer een kameraad bleek. We volbrachten gezamenlijk de tweede ronde en bij de finish hoorde ik dat ik eerste was in mijn categorie. De eerste keer een eerste plaats in een internationale wedstrijd. Malta stond voor altijd in mijn geheugen gegrift!

Uitslagen: http://www.maltaxterra.com/wp-content/uploads/2015/03/Malta-results-XTERRA-2015.pdf